Lekcja angielskiego – kącik kulturowy.
Tradycja angielska Halloween (Święto Duchów) nadal wzbudza duże emocje, zatem warto wspomnieć jej historię.
2000 lat temu, na ziemiach angielskich, gdzie dziś znajduje się Irlandia, mieszkali Celtowie. W dawnych czasach celtyckich, 31 października mieszkańcy osad ubierali się w zwierzęce skóry by odstraszyć duchy, które, jak wierzono, wychodziły w tę niezwykłą noc na ziemię. Przebierańcy chodzili od domu do domu wykonując krótkie przedstawienia w zamian za jadło. Robili to głównie biedni, którzy za tzw. „ciasteczka duszy” modlili się za zmarłych członków rodziny . Otrzymując jadło (dziś zamienione na cukierek) mogli być syci, a mieszkańcy domostw wierzyli, że ich bliscy uzyskają spokój dzięki modlitwom przebierańców.
Z czasem, wraz z migrującymi, uciekającymi przed głodem Irlandczykami, Halloween w połowie XIX wieku dotarł także do Stanów Zjednoczonych i tam również poznano zwyczaj „Trick or treat”.
Wydrążona dynia, w której stoi świeczka nazwana została Jack-o’-lantern. Na początku jednak lampki robiono z buraków, rzepy lub nawet ziemniaków. Dopiero po odkryciu Ameryki Jack-o’-lantern przybrała pomarańczową twarz dyni. Dynia wygrała z innymi warzywami zapewne ze względów praktycznych: była większa, a więc łatwiej było ją wydrążyć oraz było w niej więcej miejsca na świeczkę. Jack-o’-lantern symbolizowała dusze zmarłych, którzy nie zaznali spokoju, a światło z tej latarni miało oświetlać im drogę…
” Treat or Trick, Trick or Treat…”
Poczęstunek lub psota, psota lub poczęstunek…
